John 6
ព្រះយេស៊ូឲ្យអាហារមនុស្សប្រាំពាន់នាក់
1បន្ទាប់ពីហេតុការណ៍ទាំងនេះព្រះយេស៊ូក៏យាងទៅត្រើយម្ខាងនៃបឹងកាលីឡេគឺបឹងទីបេរាស 2ហើយមានបណ្ដាជនច្រើនកុះករមកតាមព្រះអង្គព្រោះពួកគេបានឃើញទីសំគាល់អស្ចារ្យទាំងប៉ុន្មានដែលព្រះអង្គបានប្រោសពួកអ្នកឈឺ។ 3ដូច្នេះព្រះយេស៊ូក៏យាងឡើងទៅលើភ្នំហើយបានគង់នៅទីនោះជាមួយពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គ។ 4រីឯបុណ្យរំលងដែលជាពិធីបុណ្យរបស់ជនជាតិយូដាក៏កំពុងខិតជិតមកដល់ដែរ។ 5នៅពេលព្រះយេស៊ូទតទៅនោះក៏ឃើញបណ្ដាជនច្រើនកុះករកំពុងមកឯព្រះអង្គព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលទៅលោកភីលីពថា៖ «តើឲ្យយើងទិញនំប៉័ងពីណាមកដើម្បីឲ្យអ្នកទាំងនេះបរិភោគបាន?» 6ព្រះអង្គមានបន្ទូលដូច្នេះដើម្បីល្បងលគាត់ប៉ុណ្ណោះព្រោះព្រះអង្គដឹងអំពីអ្វីដែលព្រះអង្គបម្រុងធ្វើហើយ។ 7លោកភីលីពទូលទៅព្រះអង្គថា៖ «ទោះបីទិញនំប៉័ងអស់កាក់ពីររយឌេណារីហើយចែកម្នាក់បន្តិចៗក៏ដោយក៏នៅតែមិនគ្រាន់សម្រាប់គ្រប់គ្នាដែរ» 8សិស្សរបស់ព្រះអង្គម្នាក់ឈ្មោះអនទ្រេជាប្អូនរបស់លោកស៊ីម៉ុនពេត្រុសបានទូលទៅព្រះអង្គថា៖ 9«នៅទីនេះមានក្មេងប្រុសម្នាក់មាននំប៉័ងប្រាំដុំនិងត្រីពីរប៉ុន្តែតើធ្វើដូចម្ដេចគ្រាន់បើមនុស្សច្រើនម៉្លេះ?» 10ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ចូរឲ្យមនុស្សទាំងឡាយអង្គុយចុះ»។ នៅទីនោះមានស្មៅច្រើនណាស់ដូច្នេះពួកគេក៏អង្គុយចុះគឺមានគ្នាប្រហែលប្រាំពាន់នាក់ 11បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូក៏យកនំប៉័ងមកហើយអរព្រះគុណរួចចែកទៅឲ្យពួកអ្នកដែលអង្គុយតាមដែលពួកគេត្រូវការរីឯត្រីវិញព្រះអង្គក៏ធ្វើដូច្នោះដែរ។ 12ពេលពួកគេឆ្អែតហើយព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គថា៖ «ចូរប្រមូលចំណិតនំប៉័ងដែលនៅសល់កុំខ្ជះខ្ជាយឡើយ»។ 13ពួកសិស្សក៏ប្រមូលចំណិតនំប៉័ងនៅសល់ពីនំប៉័ងប្រាំដុំដែលបណ្ដាជនបានបរិភោគហើយពួកគេប្រមូលបានពេញដប់ពីរកន្ត្រក។ 14ពេលមនុស្សទាំងប៉ុន្មានបានឃើញទីសំគាល់អស្ចារ្យដែលព្រះអង្គបានធ្វើនេះពួកគេក៏និយាយថា៖ «លោកនេះពិតជាអ្នកនាំព្រះបន្ទូលដែលត្រូវមកក្នុងពិភពលោកនេះមែន»។ 15ពេលព្រះយេស៊ូដឹងថាពួកគេបម្រុងមកបង្ខំព្រះអង្គឲ្យធ្វើជាស្ដេចនោះព្រះអង្គក៏យាងតែម្នាក់ឯងឡើងទៅលើភ្នំវិញ។ព្រះយេស៊ូដើរលើទឹក
16លុះដល់ពេលព្រលប់ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គក៏ចុះទៅមាត់បឹង 17ក្រោយពីចុះទូកហើយពួកគេក៏ឆ្លងបឹងឆ្ពោះទៅក្រុងកាពើណិមរីឯព្រះយេស៊ូមិនទាន់យាងមកឯពួកគេទេទោះបីជាងងឹតហើយក្ដី។ 18ដោយសារតែខ្យល់បក់ខ្លាំងពេកនោះធ្វើឲ្យបឹងមានរលក 19ហើយពេលចែវទូកបានឆ្ងាយប្រហែលបួនឬប្រាំគីឡូម៉ែត្រពួកគេក៏ឃើញព្រះយេស៊ូយាងដើរលើបឹងហើយពេលមកដល់ជិតទូកនោះពួកគេភ័យខ្លាចជាខ្លាំង 20ប៉ុន្តែព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «កុំខ្លាចអីគឺខ្ញុំទេ!» 21ពេលនោះពួកគេក៏ទទួលព្រះអង្គមកក្នុងទូកហើយទូកក៏មកដល់ដីគោកភ្លាមជាកន្លែងដែលពួកគេបម្រុងទៅ។ព្រះយេស៊ូជានំប៉័ងជីវិត
22នៅថ្ងៃបន្ទាប់បណ្ដាជនដែលនៅត្រើយម្ខាងនៃបឹងបានដឹងថានៅទីនោះគ្មានទូកផ្សេងទេក្រៅពីទូកមួយនោះហើយមានតែពួកសិស្សប៉ុណ្ណោះដែលចេញទៅរីឯព្រះយេស៊ូវិញមិនបានទៅជាមួយពួកសិស្សទេ។ 23ពេលនោះមានទូកខ្លះទៀតមកពីក្រុងទីបេរាសចូលមកជិតកន្លែងដែលពួកគេបានបរិភោគនំប៉័ងក្រោយពេលព្រះអម្ចាស់បានអរព្រះគុណហើយនោះ។ 24ពេលបណ្ដាជនបានឃើញថាព្រះយេស៊ូនិងពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គមិននៅទីនោះដូច្នេះពួកគេក៏ចុះទូកទៅក្រុងកាពើណិមតាមរកព្រះអង្គ។ 25ពេលបានជួបព្រះអង្គនៅត្រើយម្ខាងហើយពួកគេទូលសួរព្រះអង្គថា៖ «លោកគ្រូ! លោកមកដល់ទីនេះពីកាលណា?» 26ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលឆ្លើយទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាពិតប្រាកដថាអ្នករាល់គ្នារកខ្ញុំនេះមិនមែនដោយសារបានឃើញទីសំគាល់អស្ចារ្យទេគឺដោយសារអ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគនំប៉័ងហើយបានឆ្អែតប៉ុណ្ណោះ 27ចូរកុំធ្វើការដើម្បីតែអាហារដែលនឹងខូចរលួយប៉ុន្តែចូរធ្វើការដើម្បីអាហារដែលនៅស្ថិតស្ថេរដរាបដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដែលកូនមនុស្សនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាដ្បិតព្រះជាម្ចាស់ដ៏ជាព្រះវរបិតាបានដៅព្រះអង្គចំណាំទុក»។ 28ពួកគេក៏ទូលសួរព្រះអង្គថា៖ «ដើម្បីធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានតើឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?» 29ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលឆ្លើយថា៖ «នេះជាកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺឲ្យអ្នករាល់គ្នាជឿលើព្រះមួយអង្គដែលព្រះជាម្ចាស់ចាត់ឲ្យមក»។ 30ពួកគេក៏ទូលសួរព្រះអង្គទៀតថា៖ «បើដូច្នេះតើលោកនឹងធ្វើទីសំគាល់អស្ចារ្យអ្វីដើម្បីឲ្យយើងឃើញហើយជឿលោក? តើលោកនឹងធ្វើអ្វី? 31កាលនៅទីរហោឋានដូនតារបស់យើងបានបរិភោគនំម៉ាណាដូចមានសេចក្ដីចែងទុកថាព្រះអង្គបានប្រទាននំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌ឲ្យពួកគេបរិភោគ»។ 32ព្រះយេស៊ូក៏មានបន្ទូលទៅពួកគេវិញថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាពិតប្រាកដថាមិនមែនលោកម៉ូសេឲ្យនំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌ដល់អ្នករាល់គ្នាទេគឺព្រះវរបិតារបស់ខ្ញុំទេតើដែលបានប្រទាននំប៉័ងដ៏ពិតពីស្ថានសួគ៌ដល់អ្នករាល់គ្នា 33រីឯនំប៉័ងរបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺជាព្រះមួយអង្គដែលយាងចុះពីស្ថានសួគ៌ហើយប្រទានជីវិតឲ្យមនុស្សលោក» 34ពួកគេទូលព្រះអង្គទៀតថា៖ «លោកម្ចាស់អើយ! សូមឲ្យនំប៉័ងនោះមកយើងជារៀងរហូត។ 35ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំជានំប៉័ងជីវិតអ្នកណាដែលមកឯខ្ញុំមិនឃ្លានទៀតឡើយហើយអ្នកណាដែលជឿលើខ្ញុំក៏មិនស្រេកទៀតដែរ 36ប៉ុន្តែខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នារួចហើយថាអ្នករាល់គ្នាបានឃើញខ្ញុំប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាមិនជឿទេ 37អស់អ្នកដែលព្រះវរបិតាប្រទានឲ្យខ្ញុំនឹងមកឯខ្ញុំហើយអស់អ្នកដែលមកឯខ្ញុំខ្ញុំនឹងមិនបោះបង់ចោលឡើយ 38ព្រោះខ្ញុំចុះពីស្ថានសួគ៌មកមិនមែនធ្វើតាមបំណងរបស់ខ្លួនឯងទេគឺធ្វើតាមបំណងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក 39ហើយនេះជាបំណងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលចាត់ខ្ញុំឲ្យមកគឺមិនឲ្យខ្ញុំបាត់បង់នរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអស់អ្នកដែលព្រះអង្គបានប្រទានឲ្យខ្ញុំទេប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងប្រោសពួកគេឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ 40ដ្បិតនេះហើយជាបំណងរបស់ព្រះវរបិតាខ្ញុំគឺឲ្យអស់អ្នកណាដែលឃើញព្រះរាជបុត្រាហើយជឿលើព្រះអង្គមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចរីឯខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ»។ 41ពួកជនជាតិយូដាក៏រអ៊ូរទាំដាក់គ្នាអំពីព្រះយេស៊ូព្រោះព្រះអង្គមានបន្ទូលថាខ្ញុំជានំប៉័ងដែលចុះពីស្ថានសួគ៌។ 42ពួកគេនិយាយថា៖ «តើអ្នកនេះមិនមែនជាយេស៊ូកូនប្រុសរបស់លោកយ៉ូសែបដែលយើងបានស្គាល់ទាំងឪពុកទាំងម្ដាយទេឬ? ហេតុដូចម្ដេចក៏គាត់និយាយថាខ្ញុំចុះមកពីស្ថានសួគ៌ដូច្នេះ?» 43ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលឆ្លើយទៅពួកគេថា៖ «ឈប់រអ៊ូរទាំដាក់គ្នាទៀតទៅ! 44គ្មានអ្នកណាអាចមកឯខ្ញុំបានទេលុះត្រាតែព្រះវរបិតាដែលចាត់ខ្ញុំឲ្យមកនាំពួកគេមកប៉ុណ្ណោះហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ។ 45មានសេចក្ដីចែងទុកនៅក្នុងបទគម្ពីររបស់ពួកអ្នកនាំព្រះបន្ទូលថាព្រះជាម្ចាស់បង្រៀនគេទាំងអស់គ្នា។ អស់អ្នកដែលបានស្ដាប់បានរៀនពីព្រះវរបិតាអ្នកនោះនឹងមកឯខ្ញុំ 46ហើយគ្មានអ្នកណាធ្លាប់ឃើញព្រះវរបិតាឡើយលើកលែងតែព្រះមួយអង្គដែលយាងមកពីព្រះជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះគឺព្រះអង្គនេះហើយបានឃើញព្រះវរបិតា។ 47ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាពិតប្រាកដថាអ្នកណាជឿអ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ 48ខ្ញុំនេះហើយជានំប៉័ងជីវិត 49កាលនៅទីរហោឋានដូនតារបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគនំម៉ាណាហើយបានស្លាប់អស់ទៅ 50ប៉ុន្តែនេះជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌អ្នកណាដែលបរិភោគអ្នកនោះមិនស្លាប់ឡើយ។ 51ខ្ញុំជានំប៉័ងជីវិតដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌បើអ្នកណាបរិភោគនំប៉័ងនេះអ្នកនោះនឹងមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចហើយនំប៉័ងដែលខ្ញុំនឹងឲ្យដើម្បីឲ្យមនុស្សលោកមានជីវិតនោះគឺជារូបសាច់របស់ខ្ញុំ»។ 52ពេលនោះពួកជនជាតិយូដាជជែកគ្នាថា៖ «តើអ្នកនេះអាចឲ្យសាច់របស់គាត់មកយើងបរិភោគបានយ៉ាងដូចម្ដេច?» 53ព្រះយេស៊ូក៏មានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាពិតប្រាកដថាបើអ្នករាល់គ្នាមិនបរិភោគសាច់និងមិនផឹកឈាមរបស់កូនមនុស្សទេអ្នករាល់គ្នាគ្មានជីវិតក្នុងខ្លួនឡើយ។ 54អ្នកណាបរិភោគសាច់និងផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំអ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ 55ពីព្រោះសាច់របស់ខ្ញុំជាអាហារដ៏ពិតហើយឈាមរបស់ខ្ញុំជាភេសជ្ជៈដ៏ពិត។ 56អ្នកណាបរិភោគសាច់របស់ខ្ញុំនិងផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំអ្នកនោះនៅជាប់នឹងខ្ញុំហើយខ្ញុំនៅជាប់នឹងអ្នកនោះ។ 57ព្រះវរបិតាដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ហើយខ្ញុំមានជីវិតដោយសារព្រះវរបិតាជាយ៉ាងណានោះអស់អ្នកដែលបរិភោគខ្ញុំនឹងមានជីវិតដោយសារខ្ញុំជាយ៉ាងនោះដែរ។ 58នេះជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌មិនមែនដូចជានំបុ័ងដែលដូនតារបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគហើយស្លាប់នោះទេផ្ទុយទៅវិញអ្នកណាបរិភោគនំប៉័ងនេះអ្នកនោះនឹងមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច»។ 59ព្រះអង្គមានបន្ទូលអំពីសេចក្ដីទាំងនេះនៅពេលកំពុងបង្រៀនក្នុងសាលាប្រជុំក្នុងក្រុងការពើណិម។សិស្សជាច្រើនឈប់ជឿព្រះយេស៊ូ
60ពេលពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គជាច្រើនបានឮដូច្នេះពួកគេក៏និយាយថា៖ «ពាក្យនេះហួសហេតុពេកតើអ្នកណាអាចទទួលយកបាន?» 61កាលព្រះយេស៊ូដឹងថាពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គកំពុងរអ៊ូរទាំអំពីពាក្យសំដីទាំងនេះព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «តើពាក្យសំដីទាំងនេះធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាទាស់ចិត្តឬ? 62ចុះទម្រាំអ្នករាល់គ្នាឃើញកូនមនុស្សឡើងទៅកន្លែងដែលលោកនៅពីមុនវិញនោះយ៉ាងណាទៅ! 63វិញ្ញាណផ្ដល់ជីវិតរូបសាច់គ្មានប្រយោជន៍អ្វីឡើយឯពាក្យសំដីដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាគឺជាវិញ្ញាណហើយជាជីវិត 64ប៉ុន្តែក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាមានអ្នកខ្លះមិនជឿទេ» ព្រះយេស៊ូបានដឹងតាំងពីដំបូងថាអ្នកណាជាអ្នកមិនជឿហើយអ្នកណាជាអ្នកក្បត់ព្រះអង្គ។ 65ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៀតថា៖ «ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថាគ្មានអ្នកណាអាចមកឯខ្ញុំបានទេលើកលែងតែព្រះវរបិតានាំគេមក»។ 66តាំងពីពេលនោះមកសិស្សរបស់ព្រះអង្គជាច្រើនបានដកខ្លួនលែងដើរជាមួយព្រះអង្គទៀត។ 67ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៅសាវកទាំងដប់ពីរថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាចង់ចាកចេញដែរឬ?» 68លោកស៊ីម៉ូនពេត្រុសទូលឆ្លើយទៅព្រះអង្គថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! តើឲ្យយើងទៅរកអ្នកណាវិញ? ដ្បិតព្រះអង្គមានបន្ទូលដែលនាំទៅឯជីវិតអស់កល្បជានិច្ច 69យើងបានជឿហើយដឹងថាព្រះអង្គជាអង្គបរិសុទ្ធនៃព្រះជាម្ចាស់» 70ព្រះយេស៊ូឆ្លើយទៅពួកគេថា៖ «តើខ្ញុំមិនបានជ្រើសរើសអ្នករាល់គ្នាទាំងដប់ពីរនាក់ទេឬ? ប៉ុន្តែមានម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាជាអារក្សសាតាំង» 71គឺព្រះអង្គមានបន្ទូលអំពីយូដាសជាកូនលោកស៊ីម៉ូនអ៊ីស្ការីយ៉ុតនិងជាសាវកម្នាក់ក្នុងចំណោមសាវកទាំងដប់ពីរដ្បិតគាត់បម្រុងនឹងក្បត់ព្រះអង្គហើយ។
Copyright information for
KhmKCB